236.
Դուք ինչ-որ երերուն տախտակի վրա ամրացրիք այդ վանդակը:(ի՞նչ արեցիք)
Ինչո՞ւ դու քո հոտն իմ դաշտում արածացրիր:(ի՞նչ արեցիր)
Հավերը երկարացրին վզները դեպի ներքև, նայեցին դես ու դեն:(ի՞նչ արեցին)
Նա իր ձիուն մեծացրեց չամչով ու գարիով:(ի՞նչ արեց)
Ես հավանաբար ձանձրացրի ունկնդիրներին:(ի՞նչ արեցի)
Մենք անզգուշորեն թռցրինք արևկող անող թռչուններին:(ի՞նչ արեցինք)
237.
Վերջերս մի տխուր,բայց միևնույն ժամանակ շատ իմաստալից ու բովանդակալից պատմության հանդիպեցի գիրք կարդալիս:
Պատմությունը մի աղջկա մասին էր,ով բավական ազդեցիկ և կայացած մարդ էր,նրան քաղաքում բոլորը ճանաչում և սիրում էին:Նա ուներ մեծ և կայացած ընկերություն,որը ուներ բազմաթիվ մրցակիցներ և նրանք բոլորը պայքարում էին մի միջազգային մրցույթում հաղթելու համար:Ամեն ինչ գնում էր դեպի հաղթանակը,բայց հանկարծ սկսվեց բարդ և կորստալի շրջանը:Նա պարտվեց մրցույթում,կորցրեց աշխատանքը,ընկերությունը,կորցրեց նաև այն բոլոր ընկերներին,որոնց մտերիմ ու կարևոր էր համարում,նրան լքեցին իր ընկերները քանի որ այլևս ոչինչ չուներ նա:Մի երեկո,երբ հուսահատված և շատ վատ վիճակում քայլում էր այգով մի ողբերգալի տեսարանի հանդիպեց:Նա ականատես եղավ մի չարաբաստիկ վթարի,որի ժամանակ մի աղջիկ կորցրել էր իր ծնողներին և եղբորը:Այդ ամենից հետո նա հասկացավ,որ ինչ էլ լինի կյանքը հրաշալի է,քանի որ նրա կողքին են իր ծնողները և քույրը:Նա վերադարձավ տուն և ամուր գրկեց նրանց և վճռեց ամեն ինչ սկսել նորից:
Ի՛նչ էլ լինի, կյանքը հրաշալի է:
238
.Ա.Անցած տարիները կնճռոտել էին կնոջ դեմքը: Բ.Կնոջ դեմքը կնճռոտվել էր անցած տարիներից:
Ա.Դահլիճը լավ կահավորել էին: Բ.Դահլիճը լավ կահավորվել էր նրանց կողմից:
Ա.Մեր ժողովուրդը մշակութային շատ արժեքներ է ստեղծել: Բ.մեր ժողովրդի կողմից մշակութային շատ արժեքներ է ստեղծվել:
239.
Գետը զայրանում է, երբ կամուրջը նրա հոսանքը բաժանում է ճյուղերի:
Գետը զայրանում է թե չէ, կամուրջը նրա հոսանքը բաժանում է ճյուղերի:
Գետը զայրանում է, որ կամուրջը նրա հոսանքը փոխում է:
240.
Այդ ձայնը՝ սրտաբուխ ու մտերիմ, ուշքի բերեց նրան:
Մի ժպիտ՝ գարնան երեկոյի նման գգվող, թառել էր դեմքին:
Ձեռքերը՝ կոշտուկնորով պատած ու հողաբույր, հարգանք էին ներշնչում:
Մի աղջիկ՝ անտառային հավերժահարսի նման, հանկարծ փայտահատին մոտեցավ:
Մի կին՝ երկարոտ ու նրբակազմ, անցնում էր մեր փողոցով:
Գազանիկը մարդու ձեռքերին նմանվող թաթեր ուներ՝ երկար, բարակ ու ոսկրոտ մատներով:
Էլֆրիդա Բրուտյան 