Վահան Տերյան, հոդվածներ

Դ հատվածում Տերյանը նշում է, որ շատերը միայն անհանգստանում են երկրի ֆիզիկական գոյության մասին, մինչդեռ չեն մտածում հոգևերի մասին։ Շատ-շատ երկներ կան, որոնց նայելով հիանում ես, թե ինչքան մեծ, հզոր կամ գեղեցիկ են։ Բայց ծատ քչերն են փորձում տեսնել այդ երկրի հոգևոր գոյությունը, որը մեծ մասին մոտ նույնիսկ չկա էլ։

Հայության հավաքում կամ հայության կազմակերպում գաղափարական իմաստով – ահա՛ ինչ եմ հասկանում ես Հոգեւոր Հայաստան ասելով: Դա այն կուլտուրան է, այն կուլտուրապես կազմակերպված ժողովուրդն է, որի գալուն մենք կուզեինք հավատալ